Malign lenfoma gelişimi için yüksek riskli hastalıklar | |
Herediter immün yetmezlik hastalıkları | – Klinefelter sendromu- Chediak Higashi sendromu- Ataksi telanjiektazi sendromu- Wiscott Aldrich sendromu- Common variable immünyetmezlik sendromu |
Kazanılmış immün yetmezlik hastalıkları | – iatrojenik immünsüpresyon- HIV-l infeksiyonu- Kazanılmış hipogammaglobülinemi |
Otoimmün hastalıklar | – Sjögren sendromu- Hashimoto tiroiditi- Çölyak hastalık- Romatoid artrit ve SLE |
Kimyasal madde ve ilaçlar | – Phenitoin- Dioxin, phenoxyherbicides |
Hodkin ve non-Hodgkin Hastalıklarının karşılaştırılması | |
Hodgkin Hastalığı Non-Hodgkin lenfoma | |
Sıklıkla lokalize tek lenfodenopati klinik bulgusuyla başlar, sıklıkla servikal nodlar etkilenir | Sıklıkla mültipl lenfadenopati klinik tablosuyla başlar, |
Öncelikle komuşuluğundaki lenf nodlarına yayılır, mesenterik nodlar ve Waldayer halkasına yayılma izlenmez | Mesenterik nodlar ve Waldayer halkasına yayılma sıklıkla saptanır |
Mediasten tutulumu;10-20 yaş arası kız hastada, nodüler sklerozan Hodgkin | Mediasten tutlumu;adelosan çağ erkek hasta, lenfoblastik lenfomaWaldayer halkası, tutulumu; büyük hücreli lenfoma |
Mikroskopide tümör benign mikst hücre popülasyonu (eozinofil, T lenfosit, PNL, plazma hücresli) ve tümöral Reed Steinberg hücrelerinden oluşur | Mikroskipide tümör monomorik (ve monoklonal) hücre ingiltrasyonundan olurşur. |
Ekstranodal tutulum nadir | Ekstranodal tutulum sık |
Ekstranodal tutulum sıklıkla rediküleondoterial sisteme sınırlıdır (dalak, karaciğer, kemik iliği) | Ekstranodal tutulum vücudun her yerinde saptanabilir |
Prognozu stage belirler | Prognozu grade belirler |
Habis lenfomalar Özel morfolojik görünüm ve klinik veriler doğrultusunda iki gruba ayrılırlar:
a- Hodgkin lenfomalar
b- Non-Hodgkin lenfomalar
Hodgkin ve non-Hodgkin lenfoma arasındaki en önemli klinik farklar
Çeşitli marker’ler |
Primer T hücre markerlarıCD1: Kortikal timositler ve Langerhans hücrelerinde bulunurCD3: Timositler ve periferik T hücre (pan T marker)CD4: Periferik T lenfositlerin lenfositlerin hepler alt tipi; CD4+CD8- medüller timositler, ve CD4+CD8+ doubele pozitif timositlerCD5: T hücreler ve B hücrelerin küçük bir alt grubuCD8: Periferik T lenfositlerin sitotoksik alt tipi; CD4-CD8+ Medüller timositler, ve CD4+CD8 double pozitif timositler ve bazı NK hücreler |
Primer B hücre markerlarıCD10 (CALLA): Kemik iliğindeki pre-B hücreleri ve germinal merkez B hücreleriCD19: Kemik iliğindeki pre-B hücreleri ve matür B lenfositleri (plazma hücreleri negatif)CD20: Kemik iliğindeki pre-B hücreleri ve matür B lenfositleri (plazma hücreleri negatif)CD21: EBV reseptör; matür B lenfosit ve dendritik hücrelerde pozitifCD23: Aktive matür B lenfositCD79a: Kemik iliğindeki pre B lenfositler ve matür B lenfositCD38: Plazma hücrelerindeki pozitif |
Primer monosit veya makrofaj markerlarıCD11c: Granülosit, monosit ve makrofaj, Hairy cell lösemi’de pozitifCD13: İmmatür ve matür monosit ve granülositlerCD14: monositlerCD15: Grnülositler ve Reed-Sternberg hücreleriCD33: myeloid progenitör hücre ve monositlerCD64: Matür myeloid hücreler |
Primer NK hücre markerlarıCD16: NK hücreleri ve granülositlerCD56: NK hücreleri ve bazı T hücre alt grubları |
Primer kök hücre markeriCD34: Pluriptent hemapoetik kök hücre ve pek çok seride progenitör hücreler |
Aktivasyon markerıCD30: Aktive B hücreler, T hücreler ve monositlerde ayrıca Reed-Sternberg hücrelerinde pozitir. |
Tüm lökositlerde bulunan markerCD45: Tüm lökositlerde pozitifdir. LCA; lökosit com mon antijen olarakta bilinir. |
Non-Hodgkin lenfomalar
Hodgkin lenfomalardan daha sık izlenirler, ABD’de kanser tanısı alma ve kanserden ölümlerde 6. sıradadır.
Non-Hodgkin lenfomaların %65 i lenf düğümlerinden nodlarından, %35’i parenkimal organlardan kaynaklanır. En sık izlenen ekstranodal lenfomalar, mide lenfomalarıdır. H.pylori etkisiyle MALT lenfoma olarak başlar ve hızla büyük hücreli lenfomaya dönüşür.
Bu nedenle en sık izlenen ekstranodallenfoma büyük hücreli lenfomadır.
Non-Hodgkin lenfomalar öncelikle diğer lenf nodları ve hemapoetik dokulara ardından vücuttaki her dokuya yayılabilirler.
Non-Hodgkin lenfoma hastalarında habis hücreler periferik kan ve kemik iliği tutulumu yaparsa tipik bir lösemi tablosu oluştururlar. Bunu sıklıkla yapan iki non-Hodgkin lenfoma olduğunu biliyoruz: Küçük hücreli lenfositik lenfoma ve lenfoblastik lenfoma.