PATOLOJİ

b-   Parakortikal lenfoid hiperplazi: Bu tablo lenf nodunda T hücre bölgesindeki reaktif değişiklikler ile karakterizedir. Genelde parafoliküler T hücrelerinin prolife­rasyonu ve immünoblastlara transformasyonu izlenir. Özellikle viral enfeksiyonlarda (iMN gibi) ve bazı ilaçlar ile (fenitoin) gelişir.

c-   Sinüzoidal histiositoz

Reaktif bir paterndir, karakteristik görünüm genişle­miş ve belirginleşmiş lenfoid sinüsler ve bunları döşeyen endotel hücreleri ve histiositlerde belirgin hipertrofidir. Sıklıkla karsinomun direne olduğu lenf nodlarında izle­nır.

Kedi tırmığı hastalığı

Bartoneıla henselae‘nin etken olduğu, lenf nodunda sınırlı granülomatöz bir lenfadenittir.

Olguların %90’1, 18 yaşın altındadır. Sıklıkla aksiıla ve ikinci sırada boyun lenf nodları etkilenir.

Tipik olarak kedi tırmalamasından sonraki iki hafta için­de lenf nodu şişer. Lenf nodu büyük, sert ve soğuktur. Bu nedenle Hodgkin başta olmak üzere lenfoid haba­setlere benzer klinik başlangıç izlenir. Olgularda bu ola­sılığı ekarte etmek için biyopsi sıklıkla yapılır.

Kedi tırmığı hastalığında lenf nodunda, ortalarında nek­roz ve nötrofil birikimi bulunan (mikroabseler içeren) granülomların izlenmesi tipiktir. Bu düzensiz şekilli ab­seleşen granülomiar, lenfogranüloma venerum ve yersi­nya enfeksiyonlarında izlenen granülomiara benzer.

Pek çok olguda lenf doğumundaki 2-4 ay içinde tama­men normale döner. Nadiren ensefalit, osteomiyelit ve trombositopeni gelişir. Etken gümüş boyaları ya da elek­tran mikroskopunda görülebilir.

Tanı, klinik veriler, lenf doğumundaki morfolojik bulgu­lar ve mikrobiyal antijene karşı pozitif deri testi ile ko­nur.

Genel kavram olarak 2cm den büyük, soğuk, sert bir lenf düğümü antibiyotik sonrası 10 gün içinde küçülmü­yor ise; bir de bu lenf düğümünde büyümeyi açıklaya­cak bir bulgu ( özellikle drene olduğu bölgede bir infek­siyon odağı) yok ise lenf nodu derhal cerrahi olarak çı­karılır; amaç lenfomayı ekarte etmektir.

4. LENFOSİTLERİN NEOPLASTİK PROLİFERASYONU

Dört büyük grupta incelenirler

1-   Habis lenfomalar: Tipik olarak periferik dokulardaki lenfoid dokudan kaynaklanan, neoplastik lenfositlerden oluşan tümördür.

2-   Lösemiler: Kemik iliğinden kaynaklanan sekonder olarak periferik kan ve diğer dokuları tutabilen, he­mopoetik kök hücrenin (stem cell) neoplazmıdır.

3-   Plazma hücre diskrazileri: Genellikle kemikten kay­naklanan, antikor yapan hücrelerin (plazma hücreleri­nin) lokal ya da yaygın neoplastik praliferasyonu ile ka­rakterize lezyonlardır.

4-   Histiositozlar: Histiositlerin proliferatif lezyonlarıdır, nadir izlenir ve genellikle habis lenfomalar içinde incele­nir. Bu grup içinde özel bir kategori: Langerhans hücre­lerinden köken almış, Langerhans hücreli histiositozlar­dır.